ก่อนที่พลุลูกนั้นลูกนี้จะ ถูกส่งผ่านปลายกระบอกที่อัดแน่นด้วยผงดินระเบิดหรือนั่นก็คือ สารเคมี  นั้น สราวุฒิ บอกว่า  โจทย์การบ้านสำคัญของคนทำพลุต้องผ่านการวางแผนเสียก่อน ว่า จะต้องครีเอทรูปทรงออกมาให้สอดคล้องกับ "ธีม" ของงานนั้นๆ 

การใช้สีสันเพื่อแต่งแต้ม เมื่อพลุขึ้นไปบรรเจิดยังท้องฟ้า  ต้องมีการผสมเพื่อให้สมจริง  ยิ่งเป็นพลุแบบแฟนซีหรือที่มีลวดลายเยอะๆ ยิ่งต้องใช้สีมาก บางลูกอาจใช้เวลานานหลายสัปดาห์กว่าจะสำเร็จ  แต่ถ้าเป็นแบบให้แสงสีปกติ ก็ไม่ยุ่งยากนัก ขณะที่ตัวผู้ผลิตเองจำเป็นต้องมีความเข้าใจเทคนิคการสร้างสรรค์อย่างถ่องแท้ และควรจะมีความเก๋า ช่ำชองในการทำพลุมามาก

"พลุแต่ละชุดที่ยิงขึ้นท้อง ฟ้า เหมือนกับการจัดดอกไม้ใส่แจกัน แต่ละดอกแต่ละช่อจะจัดวางตามขนาด เป็นสัดส่วน สุดท้ายก็ได้ช่อดอกไม้ช่อหนึ่งที่มีความสวยงามของสีสัน รูปร่างต่างกันไปตามแต่ความสร้างสรรค์ของผู้จัด..."

"เหนือสิ่งอื่นใดนั้น พลุยิ่งสวยเท่าไหร่ ยิ่งอันตรายมากเท่านั้น เนื่องจากเป็นการสะสมที่มีการทำลายล้างสูง"

หัวใจหลัก คือ จัดวางให้สัมพันธ์กันเพื่อความลื่นไหลประสานอารมณ์ผู้ชมให้ชวนตื่นเต้นและ ลุ้นว่าอะไรจะเกิดขึ้นแบบวินาทีต่อวินาที ยิ่งการจุดพลุกว่าครึ่งหมื่นนัดที่พุ่งขึ้นจากเรือด้วยแล้วล่ะก็ คิดดูสิว่า จะน่าตื่นเต้นขนาดไหน